Sezon wiosenny ’15 – Dungeon ni Deai wo Motomeru no wa Machigatteiru Darou ka

Wesołych świąt kochani~! Mam nadzieję, że oprócz pieczenia ciast, robienia sałatek i innych potraw oraz spacerów ze święconką macie też dzisiaj czas na chwilę odpoczynku :) Jeśli tak, to polecam trochę poleniuchować, tudzież zrelaksować się przy nowych anime, bo na dniach rozpoczął nam się nowy sezon ^^

Do sprawdzenia na pierwszy ogień poszło DanMachi – pozwolicie, że właśnie tak będę się od tej chwili odnosiła do Dungeon ni cośtam M cośtam M cośtam ka xD

OPIS: Pod miastem Orario znajduje się ogromny labirynt powszechnie nazywany „Lochami”. Jego dziwna nazwa przyciąga ludzi marzących o ekscytujących przeżyciach, pragnących wykazać się honorem, czy mających nadzieję na romans z piękną dziewczyną. W tym mieście, gdzie mieszają się marzenia i pragnienia, nowy poszukiwacz przygód, Bell Cranel, doświadcza brzemiennego w skutki spotkania z małą Boginką Hestią.
Tak rozpoczyna się opowieść o chłopaku pragnącym stać się największym poszukiwaczem przygód oraz zabiegającej o wyznawców samotnej bogince – oboje pragną osiągnąć kiedyś swoje cele, a może przy okazji zdobyć też miłość?

OPINIA: Widziałam, że sporo ludzi (fanów serii?) irytuje się porównywaniem DanMachi do Sword Art Online, ale spójrzmy prawdzie w oczy – coś takiego jest nieuniknione, bo jak tu nie zestawiać tych tytułów? Klimat gry RPG – jest; wątki miłosne – są; Yoshitsugu Matsuoka w głównej roli – jest; świat fantasy – jest. Oczywiście, że Dungeon ni bla-bla to inna seria, ale nie można zaprzeczyć, że jeśli jedno z tych anime Ci się podoba, to na drugie też możesz rzucić okiem. Bell póki co okazuje się naprawdę sympatycznym bohaterem. Nie jest póki co za głęboko zarysowany, ponieważ nie wiemy o nim więcej niż to, że wedle rady dziadka chce sobie znaleźć dziewczynę dzięki heroicznej wycieczce do pobliskiego Lochu, ale nie zmienia to faktu, iż ogląda się go bardzo fajnie. Jest zabawny, uroczy, a jego interakcje z (dość jawnie wzdychającą do niego) Hestią są niezwykle miłe dla oka. Sam świat przedstawiono po łebkach, ale nie czuję bym przez to za dużo straciła – co ciekawsze elementy wyglądają jak stricte wyciągnięte z gry RPG, jak np. moment, gdy nasza boginka odczytuje z tatuażu Bella jego statystyki, takie jak level, siła, zręczność, etc. Można to potraktować jako lenistwo ze strony autora light novelki (nie chciało mu się wymyślać „realistycznej” mechaniki fantasy?), ale osobiście widzę to jako mrugnięcie okiem do graczy, plus jest to system łatwy do zrozumienia, a to też się liczy. Pojawia się także fanservice, ale nie raził po oczach, a oglądanie odbywało się w moim przypadki raczej w towarzystwie zrelaksowanego uśmiechu, a nie irytacji. Ogółem zapowiada się niezbyt odkrywcza (co niekoniecznie musi być minusem ;)), ale bardzo sympatyczna seria przygodowo-romansowa, ot co!

NA PLUS: projekt postaci; świat na podobieństwo gry RPG; urocza relacja między Bellem i Hestią
NA MINUS: zdaje się bardziej skupiać na haremowych-romansowych elementach, niż przygodowych

WSTĘPNA OCENA: 7+